14128 LOCKHEED 14 TCA

Lockheed L-14 Super Electra był amerykańskim samolotem pasażerskim i transportowym w układzie dolnopłata, o podwoziu klasycznym chowanym w locie, z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej. Oblot prototypu miał miejsce w 1937 r., a krótko później wystartowała produkcja seryjna, która doprowadziła do powstania ok. 350 samolotów tego typu. Napęd w wersji WF62 zapewniały dwa silniki Wright SGR-1820-F62 Cyclone o mocy 900 KM. Samolot nie posiadał uzbrojenia pokładowego. Samolot L-14 Super Electra został zaprojektowany przez Dona Palmera jako rozwinięcie samolot Lockheed L-10 Electra. W stosunku do swego poprzednika nowa maszyna została powiększona oraz otrzymała zupełnie nowe silniki co zwiększył liczbę zabieranych pasażerów (z 10 do 14 osób) oraz pozytywnie wpłynęło na osiągi, zwłaszcza prędkość maksymalną. Nowy samolot był również odpowiedzią firmy Lockheed na konkurencyjne maszyny firm Douglas i Boeing: DC-2 oraz 247. Maszyna L-14 Super Electra okazała się bardzo udana i szybko zyskała sporą popularność. Była też licencyjnie budowana w Japonii przez zakłady Tachikawa oraz Kawasaki. Warto dodać, że to na pokładzie tego samolotu powrócił z konferencji monachijskiej w 1938 r. do kraju premier Wielkiej Brytanii Neville Chamberlain. W czasie II wojny światowej w oparciu o samolot L-14 Super Electra opracowano samolot bombowo-patrolowy Lockheed Hudson. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?