Junkers Ju-87 Stuka (skrót od niem. Sturzkampfflugzeug, czyli bombowiec nurkujšcy) to niemiecki, jednosilnikowy, bombowiec nurkujšcy z usterzeniem klasycznym, skrzydłami w konfiguracji odwróconych skrzydeł mewy i konstrukcji w pełni metalowej. Ju-87 to jeden z najsłynniejszych samolotów Luftwaffe, symbol jej potęgi obok Me-109. W poczštkowym okresie wojny (1939-1941) stał się symbolem Blitzkriegu, powodujšc często panikę wród żołnierzy przeciwnika przez zamontowanie syren akustycznych (tzw. tršby jerychońskie) wywołujšcych specyficzny dwięk w czasie lotu nurkowego. Twórcš maszynš był Hermanna Pohlmanna, a pierwszy raz Ju-87 wzniósł się w powietrze w 1935 roku, do produkcji za wszedł dwa lata póniej. Podczas wojny domowej w Hiszpanii nie napotykajšc na żadnego poważnego przeciwnika w powietrzu mógł się wykazać skutecznociš w misjach do jakich był stworzony. Dzięki możliwoci bardzo stromego nurkowania, zachowujšc przy tym relatywnie niewielkš prędkoć osišgał bardzo wysokš skutecznoć bombardowania. Złowrogš sławę Stuka potwierdził podczas działań w Polsce, Niderlandach, Francji, Grecji i na Krecie. Jednak podczas Bitwy o Anglię, powolne Stukasy z zamontowanym na stałe podwoziem były wprost masakrowane przez samoloty RAF, w konsekwencji czego zostały oddelegowane do atakowania gorzej bronionych celów. Na froncie wschodnim Ju-87 odegrał rolę przede wszystkim jako samolot bliskiego wsparcia i doskonały niszczyciel czołgów. Hans Ulrich Rudel - pilot Luftwaffe uhonorowany największš ilociš odznaczeń zaliczył na swoim koncie 519 zniszczonych radzieckich czołgów. Podczas wojny produkcja Ju-87 wielokrotnie była zawieszana, zawsze jednak okazywało się, że należy jš wznowić nie było bowiem innego samolotu mogšcego godnie go zastšpić. W toku wojny powstało kilkanacie wersji i podwersji Ju-87. Pierwszš produkowanš seryjnie był Ju-87 B (Berta). Napędzały go dwie wersje silnika Jumo 211 o mocy 1000KM lub 1200KM. Pełnił on funkcję bombowca nurkujšcego do działań lšdowych. Z kolei Ju-87R (Richard) został przystowany do ataków na cele morskie. Cechował się większym zasięgiem od wersji B, ale był trochę wolniejszy. Najszerzej produkowanš i najczęciej modyfikowanš była wersja D (Dora). Posiadały one nowe wersje silnika Jumo 211 o mocy 1420 i 1500KM. Ju-87D cechował się przede wszystkim lepszym opancerzeniem od poprzedników. Ostania, produkowana na szerokš skalę wersja Ju 87 to model G (Gustav), pełnišcy rolę samolotu szturmowego i niszczyciela czołgów, który trafiło do jednostek liniowych na poczštku 1943 roku. Głównš broniš tej wersji były dwa, montowane w zasobnikach pod skrzydłami, działka Bordkanone BK 3,7 kal.37mm. Ju-87G posiadał też poprawione opancerzenie. W toku całej wojny powstało ok.5900 sztuk wszystkich wersji Ju-87. Dane techniczne (wersja Ju-87B): długoć: 11m, rozpiętoć skrzydeł: 13,8m, wysokoć: 4,23m, prędkoć maksymalna: 390km/h, zasięg maksymalny: 500km, pułap maksymalny 8200m, uzbrojenie: stałe- 3 karabiny maszynowe kal.7,92mm, podwieszane-do 450 kg bomb. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?