7211 SIEBEL SI 204 A/ LIPPISCH DM-1

Siebel Si 204 to niemiecki, dwusilnikowy samolot wielozadaniowy o konstrukcji półskorupowej, całkowicie metalowy w układzie dolnopłata. Napęd stanowiły dwa silniki Argus As 410 o mocy maksymalnej 360 KM. JednodŸwigarowe skrzydło wyposażone było w klapy krokodylowe napędzane mechanizmem elektrohydraulicznym. Lotki pokryte zostały płótnem. Kadłub posiadał przekrój zbliżony do prostokšta zaokršglonego u góry. Kabina załogi z dwoma miejscami mieœciła się u przodu kadłuba. W kadłubie umieszczono kabinę pasażerskš z oœmioma miejscami. Drzwi wejœciowe do kabiny znajdowały się z lewej strony kadłuba. Usterzenie pionowe było zdwojone, ster kierunku posiadał kompensację rogowš. Stateczniki pokryte były blachš natomiast częœci ruchome płótnem. Elektrohydrauliczne chowane podwozie było wcišgane do tyłu w gondole silników. Siebel Si-204V1 oblatany został 23 maja 1941 roku. Samolot ten wszedł do produkcji seryjnej z oznaczeniem Si-204A-1. W rok póŸniej oblatana została wersja Si-204D, która otrzymała nowy całkowicie oszklony przód z kabinš załogi wpisanš w podłużny obrys kadłuba. Napęd tego samolotu tworzyły dwa silniki Argus As 411 o mocy startowej 580 KM wyposażone w dwupłatowe œmigła. Samoloty te wykorzystywano szeroko w szkołach lotniczych. Maszyna zabierała dwóch członków, pięciu uczniów a także specjalne wyposażenie nawigacyjne lub radarowe oraz w razie potrzeby niewielki ładunek bombowy. Samoloty te służyły głównie do szkolenia pilotażu bez widocznoœci ziemi, nawigacji, a także jako latajšca sala wykładów dla kandydatów na radiooperatorów. Prototypy Si-204 V22, V23 i samolot Si-204E-O wyposażone zostały w grzbietowš wieżyczkę strzeleckš 01 131 z pojedynczym karabinem maszynowy MG 131 kalibru 13 mm. Samoloty te mogły przenosić na zewnętrznych zaczepach ładunek bombowy o masie do 1000 kg. Planowano tez rozpoczęcie produkcji wariantu Si-204D-3 ze skrzydłami, usterzeniem pionowym i poziomym konstrukcji całkowicie drewnianej. Produkcję samolotów Si-204 prowadziła fabryka SNCAC we Francji (ogółem 168 sztuk, z czego Luftwaffe przejęła 147 egzemplarzy) oraz zakłady Aero (515 sztuk) i MBB (491 sztuk) na terenie Protektoratu Czech i Moraw. Liczne samoloty Si-204 wpadły w ręce zwycięskich Aliantów. Obok Zwišzku Radzieckiego najwięcej samolotów tego typu zdobyła Wielka Brytania. Na terytorium Szwajcarii znalazło się około dwudziestu samolotów Si-204. W Holandii służył po wojnie jako latajšce laboratorium samolot Si-204D. Po wojnie produkcję Si-204D kontynuowały zakłady Aero w Pradze, które wyprodukowały łšcznie 172 egzemplarze tych maszyn pod oznaczeniem C-3 i C-103. Również zakłady SNCAC we Francji kontynuowały produkcję Si-204.Samoloty Si-204 otrzymały oznaczenie Nord NC-701, natomiast Si-2O4A Nord NC-702. Oba typy nazywane były Martinet. Samoloty francuskie wyposażone zostały w silniki Renault12S będšce odpowiednikiem silników Argus As 411 A1 z trójpłatowym, metalowym, samoprzestawialnym œmigłem Ratier o œrednicy 2,65 m. Ogółem we Francji wyprodukowano po zakończeniu wojny 350 egzemplarzy tych samolotów. Linie lotnicze Air France użytkowały 31 sztuk Martinetów, szeœć NC702 służyło od końca 1946 roku do przewożenia poczty, a szeœć kolejnych maszyn w wersji aerofotogrametrycznej użytkował Narodowy Instytut Geograficzny. Większoœć Martinetów przejęło jednak francuskie lotnictwo wojskowe, które używało ich jako samolotów transportowych m.in. w walkach w Wietnamie. Dane techniczne: długoœć: 13m, rozpiętoœć skrzydeł: 21,33m, wysokoœć: 4,25m, prędkoœć maksymalna: 364km/h, prędkoœć wznoszenia: 6m/s, pułap praktyczny: 6400m, zasięg maksymalny: 1400km. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?