LET L-13 Blanik był czechosłowackim, dwumiejscowym, szybowcem wyczynowo-treningowym o konstrukcji metalowej w układzie grzbietopłata. Oblot prototypu miał miejsce w 1956 roku. Krótko później wystartowała produkcja seryjna która doprowadziła do powstania ponad 3000 egzemplarzy tego szybowca! Masa własna L-13 wynosiła 292 kilogramów. Prace koncepcyjne nad szybowcem L-13 Blanik rozpoczęły się we wczesnych latach 50. XX wieku, a głównym konstruktorem nowego statku powietrznego był Karel Dlouhy. Po cyklu praktycznych prac badawczo-rozwojowych, które trwały w okresie 1953-1956, powstała szalenie udana konstrukcja. L-13 Blanik cechował się prostotą pilotażu, solidnością konstrukcji i jej odpornością na czynniki atmosferyczne, dobrą manewrowością, jak również był bardzo prosty w użytkowaniu i eksploatacji. Wszystkie te przymioty sprawiły, że zyskał ogromną popularność i był eksportowany do bardzo wielu krajów, m.in.: Argentyny, Australii, Chile, Francji, Niemiec Zachodnich czy ZSRR. W toku produkcji powstało wiele wersji rozwojowych, jak na przykład: L-13 AC (wersja dostosowana do akrobacji szybowcowej) czy L-13 Vivat (motoszybowiec). Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?