SU-7BM

Suchoj Su-7 to sowiecki samolot myœliwsko-bombowy, o skrzydłach skoœnych, o konstrukcji w pełni metalowej o usterzeniu klasycznym. Napęd zapewniła pojedynczy silnik Lulka AL-7F1. Oblot prototypu nastšpił 8 wrzeœnia 1955 roku. Do linii wszedł w 1958 roku. Pierwszš wersjš produkcyjnš byłš maszyna oznaczona jako Su-7, pełnišca rolę samolotu myœliwskiego. Jednak szybko pojawił się bardzo ciekawy w wymiarze taktycznym wariant Su-7B. Pod koniec lat. 50 w dowództwie radzieckim lansowano koncepcję „atomizacji” i „rakietyzacji” pola walki. Głównš rolę przenoszenia ładunków atomowych na taktycznym polu walki miały posiadać rakiety ziemia-ziemia i artyleria lufowa, jednak dla eliminacji częœci celi szczególnie ruchliwych (kolumny wojsk) lub wymagajšcych precyzyjnego uderzenia (jšdrowe œrodki rażenia przeciwnika, zabezpieczone stanowiska dowodzenia i łšcznoœci) przewidziano użycie w roli nosiciela szybkiego samolotu naddŸwiękowego. Z racji dużej prędkoœci, dużego ładunku użytecznego, "mocnego" silnika i odpowiedniego zasięgu i co równie ważne potrzeby szybkiego wprowadzenia maszyny do służby (przed Su-7B do tej roli używano prowizorycznie zmodyfikowanych Mig-15/-17) wybór padł na konstrukcję Suchoja. W połowie 1960 roku rekomendowano samolot do produkcji seryjnej Suchoja Su-7B, pierwsze egzemplarze zeszły z taœm produkcyjnych w drugiej połowie tego roku. PóŸniej powstały kolejne wersje np. Su-7BM, z dodatkowymi rakietowymi silnikami startowymi, Su-7UB, czyli wersję treningowš z kabinš dwuosobowš czy wersje Su-7BK albo Su-7BKL. Dane techniczne: długoœć: 16,8m, rozpiętoœć skrzydeł: 8,77m, wysokoœć: 4,8m, prędkoœć maksymalna: 1,6Ma, prędkoœć wznoszenia: 152m/s, pułap praktyczny: 15500m, zasięg maksymalny: 1450km, uzbrojenie: stałe- 2 działka NR-30 kal.30mm, podwieszane-do 4000kg ładunku na 4-6 pylonach podskrzydłowych. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?