WELLINGTON MK.IC

Vickers Wellington to brytyjski, œredni, dwusilnikowy bombowiec o konstrukcji metalowej krytej płótnem z usterzeniem klasycznym w układzie œredniopłata z okresu II wojny œwiatowej. Oblot prototypu miał miejsce w 1936 roku, a produckaj trwała w latach 1936-1945. Na wyposażenie RAF Wellington wszedł w 1937 r. W toku służby powstało kilkanaœcie wersji tego samolotu, różnišcych się przede wszystkim stosowanymi silnikami oraz uzbrojeniem obronnym. Pierwszym modelem produkcyjnym był Wellington Mk.I, który w wersji Mk.IC doczekał się wersji wielkoseryjnej. W 1940 r. wprowadzono model Mk.III. Najliczniej produkowanš wersjš Wellingtona był model Mk.X. Samoloty tego typu w wersjach Mk VIII, XI, XII, XIII i Mk XIV, na szerokš skalę przystosowano jako bombowce morskie, samoloty patrolowe oraz samoloty torpedowe i wykorzystywano do zwalczania niemieckich U-bootów. W okresie 1939-1943 latały uczestniczyły w wyprawach bombowych nad Niemcy, póŸniej jednak ustšpiły miejsca samolotom czterosilnikowym. Samolot, chociaż nie był specjalnie zwrotny ,to był jednak bardzo łatwy w pilotażu ,cechował się niskš awaryjnoœciš, a przede wszystkim legendarnš wprost odpornoœciš i wytrzymałoœciš konstrukcji. Dane techniczne (wersja Mk.IC): długoœć: 19,69m, rozpiętoœć skrzydeł: 26,27m, wysokoœć: 5,31m, prędkoœć maksymalna: 378km/h, prędkoœć wznoszenia: 5,7m/s, pułap praktyczny: 5500m, zasięg maksymalny: 4100km, uzbrojenie: stałe- 6-8 karabinów maszynowych kal.7,7mm, podwieszane-do 2040kg bomb. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?