Samolot Fairey Barracuda był brytyjskim, trzymiejscowym samolotem torpedowym i bombowym, górnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Samolot był zbudowany w układzie górnopłata co zapewniało dobrš widocznoć i ułatwiało zamocowanie podwieszanego uzbrojenia. Prototyp takiego samolotu oblatano 7 grudnia 1940r. Osišgnšł on maksymalnš prędkoć rzędu 430 km/h! W maju 1941r. prototyp odbył loty próbne z pokładu lotniskowca HMS Victorius. Po usunięciu drobnych usterek w prototypie przystšpiono do produkcji seryjnej 24 samolotów oznaczonych Fairey Barracuda Mk.I w 1942 roku. Wersja Mk.I była napędzana silnikiem rzędowym 12-cylindrowym Rolls-Royce Merlin 30 o mocy 1260KM. Rok póniej, w 1943 roku, do produkcji weszła kolejna wersja samolotu oznaczona symbolem Mk.II. Posiadała ona nowy silnik Rolls-Royce Merlin 32 o mocy 1680KM. Posiadała też wzmocnionš konstrukcję płatowca w stosunku do poprzednika. Była też najszerzej produkowanš wersjš Barracudy- powstało aż 1688 egzemplarzy. W 1944 powstała ostatnia masowa produkowana wersja samolotu Barracuda-Mark III. Była to maszyna przeznaczona do działań ZOP, z centymetrowym radarem ASV Mk.X. Ostatnia wersja, Mk.V, powstała tylko w 30 egzemplarzach i cechowała się nowš, potężnš jednostkš napędowš-silnikiem Rolls-Royce Griffon 37 o mocy 2020KM.. W okresie 1942-1945 powstało 2602 samolotów tego typu. Po II wojnie wiatowej samolot Barracuda był wykorzystywany jako maszyna szkoleniowa. Dane techniczne (wersja Mk.II): Prędkoć maksymalna: 367 km/h, prędkoć wznoszenia: 4,23 m/s, pułap maksymalny 5080 m, zasięg praktyczny: 1104km, uzbrojenie: stałe-dwa karabiny maszynowe Vickers kal.7,7mm, podwieszane-torpeda o wadze 740kg lub 820 kg bomb. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?