UA72092 GERMANY RHEINTOCHTER 1 MOVABLE MISSILE LAUNCHER WITH E75 BODY

Rheintochter (niem. córa Renu) był niemieckim, eksperymentalnym, kierowanym pociskiem rakietowym klasy ziemia-powietrze z okresu II wojny światowej. Rheintochter był dwustopniowym pociskiem rakietowym o zasięgu od 16.000 metrów zdolnym do przenoszenia głowicy o masie do 22-24 kilogramów. Pierwsze prace nad Rheintochter rozpoczęły się już w 1941 roku w firmie Rheinmetall-Borsig, ale pierwsze egzemplarze pocisku były gotowe dopiero na jesieni 1943 roku. Rheintochter miał stanowić wyposażenie jednostek przeciwlotniczych oraz od 1943 roku służyć do walki z alianckimi wyprawami bombowymi nad Niemcy. Pocisk miał się cechować jak najwyższą skutecznością co oznaczało zastosowanie naprowadzania za pomocą fal radiowych. W sumie powstały trze wersje pocisku Rheintochter. Pierwsza, oznaczona jako R1, nie osiągała prędkości dźwięku i de facto posłużyła przede wszystkim do eksperymentów z systemem kierowania oraz ogólnych założeń aerodynamicznych pocisku. Bardzo podobna do wersji R1, była wersja R2, która jednak okazała się wysoce nieudana i prace nad nią porzucono w 1944 roku. Wersją ostateczną był pocisk Rheintochter R3 w którym zmieniono układ napędowy oraz umieszczenie głowicy bojowej. Wpłynęło to na znaczne poprawienie osiągów, ale jednostka napędowa okazała się szalenie awaryjna co uniemożliwiało wprowadzenie systemu do linii. Finalnie program Rheintochter został anulowany w lutym 1945 roku. Prawdopodobnie powstało ok. 50 pocisków tego typu, które posłużyły jedynie do testów i eksperymentów.E-75 był eksperymentalnym, niemieckim czołgiem ciężkim z okresu II wojny światowej, który nigdy nie wszedł do produkcji seryjnej. Jego uzbrojenie miała najpewniej stanowić armata KwK 43 L/71 albo L/100 kal. 88 mm lub długofalowa armata kal. 105 mm oraz 1 lub 2 karabiny maszynowe MG34 kal. 7,92 mm. Prace projektowe nad czołgiem E-75 zostały zainicjowane w ramach programu Entwicklungsserie, czyli programu rozwoju niemieckiej broni pancernej który miał doprowadzić do powstania standaryzowanego projektu serii sześciu wozów bojowych o różnej masie, ale wykorzystujących jak najwięcej wspólnych podzespołów. Prace analityczne i koncepcyjne w ramach tego programu zainicjowano w połowie 1943 roku. Czołg E-75 w tym projekcie miał być nowym czołgiem ciężkim armii niemieckiej, w którym szczególny nacisk położono na możliwie gruby pancerz i jak największą możliwość zwalczania pojazdów pancernych nieprzyjaciela. Najpewniej pojazd miał wykorzystywać odpowiednio przebudowaną i przeprojektowaną wieżę typu Schmallturm oraz najpewniej - kadłub i podwozie wozu Pz.Kpfw VI Tiger II, którego zresztą miał docelowo zastąpić w linii. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?