CHIBIMARU SHIP ZUIKAKU SPECIAL VERSION (W/EFFECT PARTS)

Zuikaku (jap. Żuraw Przynoszący Szczęście) był japońskim lotniskowcem pod którego stępkę położono w 1938 r., wodowano w listopadzie 1939 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej we wrześniu 1941 roku. Długość okrętu wynosiła 257 m, szerokość 26 m, a wyporność pełna 32.000 ton. Prędkość maksymalna lotniskowca Zuikaku oscylowała wokół 34 węzłów, a jego główne uzbrojenie stanowiły 84 samoloty pokładowe. Zuikaku wraz ze swoim bliźniaczym okrętem Shokaku został zatwierdzony do budowy w ramach planu rozbudowy floty "Zero 3" i "Zero 4, które zakładał znaczne wzmocnienie potencjału ofensywnego japońskiej marynarki wojennej. Przy projektowaniu Zuikaku rzecz jasna wykorzystano dotychczasowe doświadczenia z eksploatacji innych lotniskowców przede wszystkim okrętu Hosho. Jednocześnie skoncentrowano się przede wszystkim na prędkości maksymalnej nowego lotniskowca oraz jego sile uderzeniowej. Drugorzędnie natomiast potraktowano opancerzenie zwłaszcza pokładu lotniczego co negatywnie zresztą odróżniało wszystkie japońskie lotniskowce początkowego okresu II wojny światowej od swoich odpowiedników we flocie brytyjskiej. W toku II wojny światowej Zuikaku brał udział w ataku na Pearl Harbor w grudniu 1941 roku. W styczniu 1942 roku samoloty pokładowe z tego krętu brały udział w ataku na Rabaul, a kilka miesięcy później walczył w bitwie na Morzu Koralowym. W związku z poniesionymi tam uszkodzeniami został wycofany do stoczni remontowej, co uniemożliwiło mu wzięcie udziału w bitwie o Midway (czerwiec 1942 r.). W 1942 roku Zuikaku walczył także w bitwie koło wysp Santa Cruz gdzie walnie przyczynił się do zatopienia amerykańskiego lotniskowca USS Hornet. Zuikaku został zatopiony przez amerykańskie samoloty pokładowe w październiku 1944 roku w toku bitwy pod Leyte. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?