N TYP IIC

U-booty Type II były niemieckimi okrętami podwodnymi, których budowę zainicjowano w 1934 roku. Długość jednostek Type II wynosiła zależnie od podtypu: od 41 m do 44 m, szerokość od 4,08 m do 4,92 m, a wyporność podwodna od 303 ton do 364 ton. Prędkość maksymalna U-bootów Type II na powierzchni wynosiła ok. 13 węzłów, a maksymalna prędkość podwodna ok. 7 węzłów. Uzbrojenie główne stanowiły 3 wyrzutnie torpedowe kal. 533 mm wszystkie na dziobie z łącznie 5 torpedami lub 18 minami zabieranymi na pokład okrętu. Uzbrojenie dodatkowe to 1 działko przeciwlotnicze kal. 20 mm. Okręty tego typu powstały przed wszystkim w stoczniach w Kilonii oraz Lubece. U-booty Type II były pierwszym okrętów podwodnych budowanych dla niemieckiej marynarki wojennej po 1918 roku. W swych ogólnych założeniach był bardzo wyraźnie wzorowane na okręcie budowanym dla Finlandii o nazwie „Vessiko”. W pełni świadomie traktowano je jako okręty, które miały dać niemieckiemu przemysłowi stoczniowemu odpowiednie kwalifikacje do wielkoseryjnej produkcji nowych typów okrętów podwodnych, o większych możliwościach bojowych. Stąd też U-booty Type II były przeznaczane do zadań szkoleniowych i obrony wybrzeży. Posiadały też sporo wad: bardzo ograniczony zasięg działania, powolny proces zanurzania się oraz niską prędkość podwodną. W toku II wojny światowej wykorzystywano je przede wszystkim na Bałtyku oraz Morzu Północnym, a w niewielkim stopniu po przerzuceniu Dunajem także na Morzu Czarnym. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?