Yamato był japońskim pancernikiem pod którego stępkę położono w 1937 r., wodowano w sierpniu 1940 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w grudniu 1941 roku. Całkowita długość okrętu wynosiła 263 m, szerokość 38,9 m, a wyporność pełna 65.000 ton. Prędkość maksymalna pancernika Yamato oscylowała wokół 27-28 węzłów. Główne uzbrojenie w chwili wodowania stanowiło 9 dział kal. 460 mm w trzech wieżach po trzy armaty, a uzbrojenie dodatkowe to przede wszystkim 12 dział kal. 152 mm. Yamato był pierwszym pancernikiem typu o tej samej nazwie - tj. Yamato. Geneza powstania pancerników tego typu sięga początku lat 30. XX wieku, kiedy to dowództwo japońskiej marynarki wojennej, licząc na niedługie wygaśnięcie traktatu waszyngtońskiego (z 1922 roku) oraz przygotowując się do wojny na Pacyfiku postanowiło stworzyć najpotężniejszy i najlepszy pancernik w dotychczasowej historii, który deklasowałby swe odpowiedniki w US Navy lub Royal Navy, a jego budowę otoczyć całkowitą tajemnicą. W efekcie, w chwili wejścia do służby w 1941 roku Yamato był pancernikiem, który posiadał najpotężniejsze uzbrojenie (armata 460 mm miała zasię strzału 42.000 m!) oraz był najlepiej opancerzonym okrętem tego typu na świecie! Założenia Marynarki Cesarskiej zrealizowano więc w pełni! Yamato w 1942 roku stał się okrętem flagowym całej japońskiej marynarki wojennej. To z jego pokładu Isoroku Yamamoto dowodził przegraną dla Japonii bitwą pod Midway (czerwiec 1942 r.). Lata 1943-1944 Yamato spędził na japońskich wodach macierzystych biorąc ograniczony udział w walkach na Pacyfiku. W czerwcu 1944 roku wziął udział w bitwie na Morzu Filipińskim, ale jego rola była w niej marginalna. Walczył także w bitwie o Leyte w październiku 1944 roku. Ostatnią misją bojową Yamato, był jego samobójczy rejs przeciwko amerykańskim siłom lądującym na Okinawie (operacja Ten-Go) po trafieniu co najmniej 11 torpedami oraz 8 bombami ten największy pancernik w dziejach zatonął 7 kwietnia 1945 roku. Yahagi był japońskim lekkim krążownikiem pod którego stępkę położono w 1941 r., wodowano w październiku 1942 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w grudniu 1943 roku. Długość okrętu wynosiła 174,5 m, szerokość 15,2 m, a wyporność pełna 8.500 ton. Prędkość maksymalna krążownika Yahagi wynosiła 35 węzłów. Główne uzbrojenie w chwili wodowania stanowiło 6 dział 152 mm w trzech wieżach po dwie armaty, a uzbrojenie dodatkowe to m.in.: 4 armaty 80 mm oraz dwie poczwórne wyrzutnie torpedowe 610 mm. Yahagi był trzecim krążownikiem typu Agano. Ten typ krążowników powstał w związku z koniecznością rozbudowy japońskich sił lekkich, która zaistniała pod koniec lat 30. XX wieku. Jednostki typu Agano miały służyć jako tzw. „lidery”, czyli jednostki przewodzące flotyllom niszczycieli. Taki typ zadań doprowadził japońskich konstruktorów do położenia w tych krążownikach w tym także w Noshiro - nacisku na silne uzbrojenie torpedowe oraz znaczną prędkość maksymalną. W efekcie powstały okręty bardzo udane, ale słabiej opancerzone niż odpowiedniki brytyjskie czy amerykańskie. Krążownik lekki Yahagi wziął niewielki udział w bitwie na Morzu Filipińskim w czerwcu 1944 roku oraz bardzo czynny udział w bitwie o Leyte w październiku tego samego roku. Ostatnią misją bojową krążownika Yahagi była samobójcza operacja Ten-Go, kiedy to wraz z pancernikiem Yamato popłynął walczyć z amerykańskimi siłami inwazyjnymi walczącymi na Okinawie. Yahagi został zatopiony w toku tej operacji przez amerykańskie samoloty pokładowe w dniu 7 kwietnia 1945 roku. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?