700-41 RE D'ITALIA

Re d'Italia (pl. Król Włoch) była włoską opancerzoną, fregatą parową z połowy XIX wieku. Stępka pod jednostkę została położona w 1861 r., a jej wodowanie nastąpiło dwa lata później. Wejście do służby miało miejsce w 1864 roku. Długość okrętu wynosiła 99,6 m, przy szerokości 16,76 metra. Wyporność dochodziła do ok. 5600 ton, a prędkość maksymalna do ok. 10-11 węzłów. Uzbrojenie pokładowe, w chwili wodowania, składało się z sześciu dział kal. 200 mm oraz 32 dział kal.164 mm. Re d'Italia była jednostką wiodącą klasy okrętów o tej samej nazwie złożonej w sumie z dwóch okrętów. Okręt został zbudowany w amerykańskiej stoczni William H. Webb w Nowym Jorku. Warto dodać, że pomimo toczącej się wojny secesyjnej, stocznia wywiązała się z zamówienia, choć nie udało jej się uniknąć pewnych opóźnień. Okręt cechował się umieszczeniem całego uzbrojenia na burtach, a zatem podobnie jak na dotychczasowych żaglowych okrętach liniowych. Ze względu na rozmiary oraz silne uzbrojenie pokładowe Re d'Italia stał się krótko po wejściu do służby okrętem flagowym Regia Marina. Dzieje okrętu kończą się już w 1866 r., w bitwie pod Lissą, kiedy to jednostka została staranowana przez austrowęgierski okręt Erzherzog Ferdinand Max i zatonęła krótko później. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?