CHIBIMARU SHIP SUZUTSUKI

Suzutsuki był japońskim niszczycielem pod którego stępkę położono w 1941 r., wodowano w marcu 1942 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w grudniu 1942 roku. Długość okrętu w chwili wodowania wynosiła 134,2 m, szerokość 11,6 m, a faktyczna wyporność pełna 3.700 ton. Prędkość maksymalna niszczyciela Suzutsuki dochodziła do 33 węzłów. Główne uzbrojenie w momencie wodowania stanowiło 8 dział 100 mm w czterech podwójnych wieżach, a uzbrojenie dodatkowe to 4 działka 25 mm, miotacze bomb głębinowych oraz cztery wyrzutnie torpedowe kal. 610 mm. Suzutsuki był trzecim niszczycielem typu Akizuki. Niszczyciele tego typu były projektowane jako niszczyciele przeciwlotnicze, mające służyć jako osłona szybkich lotniskowców japońskich co zaowocowało uzbrojeniem w artylerię uniwersalną kal. 100 mm oraz słabe jak na standardy japońskie uzbrojenie torpedowe. Wstępnie planowano wodować 55 jednostek tego typu, ale w wyniku problemów z dostawami surowców do służby weszło jedynie 12 niszczycieli klasy Akizuki. Zyskały jednak bardzo pochlebne oceny ze względu na swój duży zasięg, wysoką prędkość, dobrą stateczność i dzielność morską. Były uznawane za jedne z najlepszych niszczycieli II wojny światowej. Suzutsuki (numer burtowy 106) natychmiast po wejściu do służby został skierowany konwojowania lotniskowców Hiyo i Junyo. Dalszą część 1943 roku spędził przede wszystkim na osłonie konwojów w rejonie Truk-Rabaul. W styczniu 1944 r. został storpedowany przez USS Sturgeon, ale pomimo utraty dzioba i znacznej części rufy okręt zdołał dopłynąć na holu do bazy w Kure, gdzie był remontowany aż do października tego samego roku. W kwietniu 1945 r. wziął udział w operacji Ten-Go mającej przyjść z odsieczą obronie Okinawy. W toku tej operacji został znowu poważnie uszkodzony, ale powrócił do bazy. W wyniku zniszczeń w lipcu 1945 r. został wycofany ze służby. Krótko służył jako falochron w mieście Takamatsu, a później zezłomowano go. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?