1945 KURE NAVAL PORT REMNANT WARSHIP SET (YAMATO 1945, ISE, HYUGA, HARUNA, OYODO, SAKAWA, KAGERO-CLASS)

Haruna był japońskim krążownikiem liniowym pod którego stępkę położono w 1912 r., wodowano w grudniu 1913 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w kwietniu 1915 roku. Całkowita długość okrętu wynosiła 222 m, szerokość 31 m, a wyporność pełna 36.000 ton. Prędkość maksymalna krążownika liniowego Haruna oscylowała wokół 30-31 węzłów. Główne uzbrojenie w chwili wodowania stanowiło 8 dział kal. 356 mm w czterech wieżach po dwie armaty, a uzbrojenie dodatkowe to przede wszystkim 14 dział kal. 152 mm. Haruna był czwartym i ostatnim krążownikiem liniowym typu Kongo. W okresie międzywojennym Haruna była intensywnie modernizowana, co doprowadziło do: znacznego polepszenia opancerzenia okrętu, przebudowania przedniej nadbudówki, która uzyskała kształt japońskiej pagody oraz zwiększenia mocy i modernizacji siłowni. Haruna otrzymała także katapulty umożliwiające operowaniem wodnosamolotom. Kariera bojowa okrętu Haruna w II wojnie światowej rozpoczęła się od udziału we wspieraniu inwazji na terytoria brytyjskie w Indochinach. W kwietniu 1942 roku okręt wziął także udział w słynnym rajdzie floty japońskiej na Ocean Indyjski, a później w czerwcu tego roku wziął udział w bitwie o Midway, gdzie pomimo wielu ataków lotniczych odniósł tylko niewielkie uszkodzenia. Haruna wziął też udział w bitwie koło wysp Santa Cruz w październiku 1942 roku. W 1944 roku walczył w bitwie na Morzu Filipińskim w czerwcu 1944 roku oraz w zmaganiach o Leyte w październiku tego samego roku. W 1945 roku, z powodu braku paliwa, Haruna nie podejmował już akcji bojowych, a w lipcu tego roku został poważnie uszkodzony a później zatopiony przez amerykańskie samoloty pokładowe w bazie morskiej w Kure. Wrak krążownika liniowego Haruna został zezłomowany w 1948 roku. Hyuga był japońskim pancernikiem pod którego stępkę położono w 1915 r., wodowano w styczniu 1917 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w kwietniu 1918 roku. Długość okrętu wynosiła 219 m, szerokość 33,8 m, a wyporność pełna 38.800 ton. Prędkość maksymalna pancernika Hyuga oscylowała wokół 21-23 węzłów, a po modernizacjach osiągnęła 25 węzłów. Główne uzbrojenie w chwili wodowania stanowiło 12 dział 356 mm w sześciu wieżach po dwie armaty, a uzbrojenie dodatkowe to przede wszystkim 20 dział 140 mm. Hyuga był drugim i ostatnim pancernikiem typu Ise. W okresie I wojny światowej nie był poddawany istotniejszym modernizacjom, natomiast w latach 1926-1928 oraz 1934-1936 poddano go gruntownym przebudowom. Przede wszystkim wydatnie wzmocniono pancerz, dodano katapulty dla wodnosamolotów oraz artylerię przeciwlotniczą. Zmodernizowano także całą siłownię. Pomimo tego, Hyuga w chwili rozpoczęcia II wojny światowej dość wyraźnie odstawał od innych japońskich czy amerykańskich pancerników i był uważany raczej za okręt przestarzały. Z tego względu, kiedy Japonia utraciła w bitwie o Midway 4 lotniskowce, zapadała decyzja o przebudowie Huyga w okręt hybrydowy: pancerniko-lotniskowiec. Przebudowa trwała od maja do października 1943 roku, ale okazała się całkowicie nietrafionym pomysłem! Po przebudowie Hyuga walczył w bitwie o Leyte. W lipcu 1945 roku został poważnie uszkodzony w bazie w Kure w wyniku ataku amerykańskich samolotów pokładowych. Załoga postanowiła samozatopić okręt. Po wojnie Hyuga został zezłomowany w 1947 roku.Ise był japońskim pancernikiem pod którego stępkę położono w 1915 r., wodowano w listopadzie 1916 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w grudniu 1917 roku. Długość okrętu wynosiła 219 m, szerokość 33,8 m, a wyporność pełna 38.800 ton. Prędkość maksymalna pancernika Ise oscylowała wokół 21-23 węzłów. Główne uzbrojenie w chwili wodowania stanowiło 12 dział 356 mm w sześciu wieżach po dwie armaty, a uzbrojenie dodatkowe to przede wszystkim 16 dział 140 mm. Ise był pierwszym pancernikiem typu o tej samej nazwie, tj. Ise. W okresie I wojny światowej nie był poddawany istotniejszym modernizacjom, natomiast w latach 1921-1928 oraz 1934-1937 poddano go gruntownym przebudowom. Przede wszystkim wydatnie wzmocniono pancerz, dodano katapulty dla wodnosamolotów oraz artylerię przeciwlotniczą. Zmodernizowano także całą siłownię. Od września 1942 roku Ise był poddawany kolejnej modernizacji, która uczyniła z niego okręt hybrydowy: pancerniko-lotniskowiec. Aby wygospodarować pokład startowy dla samolotów zdemontowano dwie rufowe wieże działowe. Pomysł jednak okazał się całkowicie chybiony, a Ise stracił jako pancernik, nie stając się żadną miarą lotniskowcem z prawdziwego zdarzenia. W czasie II wojny światowej Ise walczył w rejonie Wysp Aleuckich w maju 1942 roku, a w październiku wziął udział w bitwie o Leyte, gdzie został uszkodzony. W lutym 1945 roku został ponownie uszkodzony w bazie w Kure w wyniku ataku amerykańskich samolotów pokładowych. W 1946 r. okręt został zezłomowany.Yamato był japońskim pancernikiem pod którego stępkę położono w 1937 r., wodowano w sierpniu 1940 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w grudniu 1941 roku. Całkowita długość okrętu wynosiła 263 m, szerokość 38,9 m, a wyporność pełna 65.000 ton. Prędkość maksymalna pancernika Yamato oscylowała wokół 27-28 węzłów. Główne uzbrojenie w chwili wodowania stanowiło 9 dział kal. 460 mm w trzech wieżach po trzy armaty, a uzbrojenie dodatkowe to przede wszystkim 12 dział kal. 152 mm. Yamato był pierwszym pancernikiem typu o tej samej nazwie - tj. Yamato. Geneza powstania pancerników tego typu sięga początku lat 30. XX wieku, kiedy to dowództwo japońskiej marynarki wojennej, licząc na niedługie wygaśnięcie traktatu waszyngtońskiego (z 1922 roku) oraz przygotowując się do wojny na Pacyfiku postanowiło stworzyć najpotężniejszy i najlepszy pancernik w dotychczasowej historii, który deklasowałby swe odpowiedniki w US Navy lub Royal Navy, a jego budowę otoczyć całkowitą tajemnicą. W efekcie, w chwili wejścia do służby w 1941 roku Yamato był pancernikiem, który posiadał najpotężniejsze uzbrojenie (armata 460 mm miała zasię strzału 42.000 m!) oraz był najlepiej opancerzonym okrętem tego typu na świecie! Założenia Marynarki Cesarskiej zrealizowano więc w pełni! Yamato w 1942 roku stał się okrętem flagowym całej japońskiej marynarki wojennej. To z jego pokładu Isoroku Yamamoto dowodził przegraną dla Japonii bitwą pod Midway (czerwiec 1942 r.). Lata 1943-1944 Yamato spędził na japońskich wodach macierzystych biorąc ograniczony udział w walkach na Pacyfiku. W czerwcu 1944 roku wziął udział w bitwie na Morzu Filipińskim, ale jego rola była w niej marginalna. Walczył także w bitwie o Leyte w październiku 1944 roku. Ostatnią misją bojową Yamato, był jego samobójczy rejs przeciwko amerykańskim siłom lądującym na Okinawie (operacja Ten-Go) po trafieniu co najmniej 11 torpedami oraz 8 bombami ten największy pancernik w dziejach zatonął 7 kwietnia 1945 roku. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?