WB001 WARSHIP BUILDER AIRCRAFT CARRIER LEXINGTON

USS Lexington (CV-2) był amerykańskim lotniskowcem pod którego stępkę położono w 1921 r., wodowano w październiku 1925 r., a wcielono do służby w US Navy w grudniu 1927 roku. Długość okrętu wynosiła 270,7 m, szerokość 32,3 m, a wyporność pełna 48.500 ton. Prędkość maksymalna lotniskowca USS Lexington oscylowała wokół 32-33 węzłów, a jego główne uzbrojenie stanowiło 78 samolotów pokładowych. Pierwotnie USS Lexington, podobnie jak inny amerykański lotniskowiec USS Saratoga - był budowany jako krążownik liniowy. Jednak w związku ze zobowiązaniami rozbrojeniowymi nałożonymi na US Navy przez traktat waszyngtoński okręt postanowiono dokończyć jako lotniskowiec. Swoistą pozostałością po pierwotnie planowanej funkcji USS Lexington było silne uzbrojenie pokładowe złożone m.in.: z 8 dział kal. 203 mm. Nowy lotniskowiec nazywany także „Lady Lex” okazał się pierwszym, dużym lotniskowcem w dziejach amerykańskiej marynarki wojennej. W okresie międzywojennym lotniskowiec służył przede wszystkim we Flocie Pacyfiku odgrywając wielką rolę w doskonaleniu taktyki użycia okrętów lotniczych przez US Navy. Brał jednak także udział w bardziej pokojowych misjach na przykład w 1931 roku lotniskowiec przewoził personel medyczny i zaopatrzenie do Nikaragui, która została wówczas nawiedzona trzęsieniem ziemi. W chwili wybuchu II wojny światowej USS Lexington znajdował się w pobliżu bazy w Pearl Harbor, ale szczęśliwie przeprowadzał ćwiczenia lotnicze i japoński atak nie okazał się dla niego groźny. W styczniu 1942 roku, miał brać udział w dywersyjnym ataku na wyspę Wake, ale plan ten nie wszedł w życie, a USS Lexington został przerzucony na południowy Pacyfik, do basenu Morza Koralowego. Wrócił na ten akwen w maju 1942 roku, gdzie wziął udział w bitwie na Morzu Koralowym w toku tej bitwy został zatopiony przez japońskie lotnictwo pokładowe. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?