NAPOLEONIC BRITISH DRAGOONS

Podstawową kawalerią ciężką armii brytyjskiej w okresie wojen napoleońskich (1799-1815) były przede wszystkim regimenty dragonów (właściwie „ciężkich dragonów”). Na początku owych wojen Wielka Brytania dysponowała siedmioma regimentami Dragonów Gwardii oraz sześcioma regimentami dragonów. Etatowo regiment brytyjskich dragonów składał się z 5 szwadronów, z czego jeden był traktowany jako tyłowy albo zapasowy. Jednak w toku kampanii 1815 roku w bój ruszały regimenty złożone z 2-3 szwadronów. Teoretycznie pojedynczy szwadron liczył ok. 180 ludzi, ale w toku kampanii liczba ta spadała i na przykład w toku bitwy pod Waterloo szwadron dragonów liczył przeciętnie ok. 150 ludzi. Podstawową bronią białą dragonów brytyjskich był jednosieczny pałasz model 1796, nadający się przede wszystkim do cięcia. Z kolei najczęściej stosowaną bronią palną był karabin skałkowy lub karabinek kawaleryjski. Wszystkie regimenty dragonów nosiły czerwone kurtki mundurowe, a w zależności od regimentu posiadały różne kolory wyłogów i lampasów. Warto dodać, że podobnie jak inne formacje brytyjskiej kawalerii, dragoni byli postrzegani jako cechujący się dobrym wyszkoleniem indywidualnym (zarówno jeździeckim, jak i we władaniu bronią), często wykazywali się też odwagą. Natomiast sporymi minusami była stosowana taktyka oraz dyscyplina wykonawcza na polu walki. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?