WATERLOO DUTCH BELGIAN LIGHT DRAGOONS

Bitwa pod Waterloo została stoczona w dniu 18 czerwca 1815 roku i była ostatnią bitwą w której siłami francuskimi dowodził Napoleon Bonaparte. Przyjmuje się, że po stronie francuskiej w bitwie wzięło udział ok. 65.000 żołnierzy oraz 250 dział, natomiast po stronie anglo-holenderskiej i pruskiej walczyło w sumie ok. 123.000 ludzi, dysponujący ok. 160 działami (bez artylerii pruskiej). Stroną francuską dowodził rzecz jasna cesarz Francuzów, sprzymierzonymi Artur Wellesley, ks. Wellington, a Prusakami Gebhard von Blücher. Wojska brytyjsko-holenderskie, oczekując nadejścia Prusaków, ale też bazując na doświadczeniach ks. Wellingtona wyniesionych z walk w Hiszpanii, przyjęły postawę defensywną, a ich pozycja znajdowała oparcie w budynkach farm. Także pole bitwy z grząskim gruntem, nasiąknięte wodą po intensywnych opadach deszczu, sprzyjała obrońcom, bowiem utrudniało rozwinięcie ataku kawaleryjskiego. Bitwa rozpoczęła się ok. 11.30 od francuskiej kanonady artyleryjskiej, a później atakami francuskiej piechoty na brytyjsko-holenderskie pozycje. Początkowo walczono o farmę Hougomont, ale później walka rozgorzała również na prawym skrzydle i w centrum szyku sprzymierzonych. Kolejna faza bitwy to szarże brytyjskiej kawalerii, które miały na celu odciążenie walczących piechurów, które to szarże początkowo przynosiły spore powodzenia Brytyjczykom, ale finalnie zostały odparte ze sporymi stratami. Pomimo zaciętych walk i ataków prowadzonych przez marszałka Neya ok. godziny 16.30 pozycje brytyjskie zdawały się być nie naruszone, a na pole bitwy nadciągali już Prusacy dowodzeni przez Gebharda von Blüchera. Finalnie, ok. 19.30 I Korpus pruski wszedł z marszu do walki oznaczało to przechylenie szali zwycięstwa na stronę sprzymierzonych, pomimo ataku Starej Gwardii na pozycje brytyjskie. Bezpośrednim następstwem bitwy pod Waterloo była abdykacja Napoleona i koniec w dziejach Europy epoki napoleońskiej.Republika Zjednoczonych Prowincji, nazywana w skrócie Holandią, została w 1795 r. przekształcona w wyniku francuskich zwycięstw militarnych w Republikę Batawską, a w 1806 roku w Królestwo Holandii. Mówiąc o holenderskich siłach zbrojnych w tym czasie, warto pamiętać, że w chwili wybuchu wojen z rewolucyjną Francją (1792) wojska holenderskie nie posiadały znaczącego doświadczenia bojowego, były często fatalnie wyszkolone i źle dowodzone, nie prezentowały też wysokiego morale. Nie dziwi zatem, że już w czasie Republiki Batawskiej (1795-1806) położno nacisk na reformę wojsk lądowych, które były zmuszone stawić czoła angielskiej inwazji w 1799 roku. Po odparciu tej inwazji wojska holenderskie wzięły w wielu kampaniach w latach 1800-1810 na terenie między innymi Niemiec czy Austrii. Między innymi wzięły udział w zajmowaniu Stralsundu w 1807 i 1809 roku oraz w ograniczonym stopniu- w bitwie pod Frydlandem w 1807 roku. W 1810 r. wojska holenderskie zostały włączone do napoleońskiej Wielkiej Armii i straciły choćby pozory niezależności. Niektóre regimenty holenderskie wzięły udział w kampanii rosyjskiej w 1812 roku, gdzie prawdopodobnie poniosły straty na poziomie 50-70% swych etatów. Od 1814 r. wojska holenderskie walczyły już w koalicji antynapoleońskiej biorąc udział w finalnej kampanii 1815 roku, która doprowadziła do bitwy pod Waterloo. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?