Podobnie jak armie hellenistycznych diadochów, także armia kartagińska używała w walce słoni bojowych. Przy czym wykorzystywała w walce niemal na pewno inne gatunki tych zwierząt, aniżeli armie subkontynentu indyjskiego. Często przyjmuje się, że z tego powodu, kartagińskie słonie bojowe były mniejsze, lżejsze i nie dysponowały taką siłą przełamującą jak ich indyjscy krewniacy. Niemniej, stanowiły niewątpliwie nadal groźną broń na polu walki. Na polu walki były dosiadane przez kornaków, a na ich grzbietach znajdowały się wieżyczki bojowe, które mogły najczęściej pomieścić od 2 do 4 żołnierzy uzbrojonych we włócznie, oszczepy oraz łuki. Kartagińczycy używali słoni bojowych na pewno w toku I wojny punickiej (264-241 r. pne), ale trzeba powiedzieć, że ze zmiennym szczęściem, bowiem Rzymianie weszli z tymi zwierzętami w kontakt bojowy już w toku wojny z Pyrrusem (280-275 r. pne) i nie stanowiły one dla nich wielkiego zaskoczenia. Hannibal ruszając na Rzym, na początku II wojny punickiej (218-201 r. pne) powiódł je ze sobą, ale wiele z nich padło w toku przeprawy przez Alpy. Zostały natomiast użyte w toku bitwy pod Zamą (202 r. pne), ale nie doprowadziły one do kartagińskiego zwycięstwa. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?
Обязательно посетите этот сайт, там найдется много всего интересного.
