F RFC PILOT+MECHANIC WW I

Royal Flying Corps (pełna angielska nazwa: Royal Flying Corps, w skrócie RFC) to określenie brytyjskiego lotnictwa wojskowego, które było stosowane od maja 1912 r. do kwietnia 1918 roku. W owym czasie brytyjskie siły powietrzne były strukturalnie i organizacyjnie częścią wojsk lądowych. Na początku I wojny światowej RFC był tworzony przez dywizjon balonów obserwacyjnych oraz cztery dywizjony lotnicze. W pierwszych miesiącach Wielkiej Wojny RFC odpowiadał przede wszystkim za współpracę z własną artylerią oraz wykonywanie zwiadu fotograficznego. Z czasem do zadań pilotów RFC doszła walka powietrzna z maszynami przeciwnika, realizowanie zadań bombowych oraz wspieranie własnych wojsk lądowych, poprzez realizację zada szturmowych. Znaczne poszerzenie zadań RFC sprawiło, że w toku I wojny światowej na jego wyposażenie weszły rozliczne samoloty takie jak Sopwith Camel, Sopwith Pup, RAF RE.8 czy Handley Page O/400 (od końca 1917 r.). Warto dodać, że w pierwszym okresie Wielkiej Wojny (1914-1916) standardy szkolenia pilotów RFC nie były ujednolicone. Zaczęło to ulegać zmianie dopiero w 1916 roku, kiedy to przyjęto, że pilot przed wyruszeniem do walki musisz mieć wylatane co najmniej 15 godzin na samolocie myśliwskim. Jednak znaczne straty wśród pilotów w RFC poniesione w 1916 i na początku 1917 r., wymusiły dalsze zmiany, co zaowocowało dalszymi zmianami na wiosnę 1917 roku. U schyłku I wojny światowej proces szkolenia pilota myśliwskiego został wydłużony do 10-11 miesięcy w toku którego przeciętny kursant spędzał samodzielnie w powietrzu co najmniej 50 godzin. Warto dodać, że pod koniec 1918 roku RFC liczył ok. 4000 samolotów bojowych i blisko 115.000 osób personelu! Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?