CELTIC CAVALRY

Celtowie to grupa ludów indoeuropejskich, której kolebką był zapewne obszar dzisiejszych południowych Niemiec i Czech oraz środkowo-zachodniej Francji. Największy zasięg ekspansja Celtów osiągnęła w tzw. okresie lateńskim, którego początek datowany jest na ok. 450-400 r. pne, a koniec na 150-100 r. pne. W tym okresie Celtowie opanowali całą dzisiejszą Francję, Wyspy Brytyjskie, sporą część Hiszpanii, ale też dotarli na Bałkany, a nawet do Azji Mniejszej! Warto dodać, że Celtowie wykształcili wysoko stojącą kulturę, o rozbudowanym systemie religijnym, z rozbudowanymi osadami obronnymi (oppida), których obszar zajmował nieraz kilkaset hektarów, ale też z bardzo wysoko rozwiniętą obróbką żelaza. Wpływało to rzecz jasna na wojskowość celtycką. Ilościowo w armiach wystawianych przez Celtów dominowała piechota, ale bardzo ważną role na polu walki odgrywała też kawaleria, która w III w. pne wyparła w znacznym stopniu z użycia rydwany w kontynentalnej Europie. Jest prawdopodobne, że w celtyckiej kawalerii służyła elita społeczna, która mogła sobie pozwolić na kosztowne utrzymanie rumaka bojowego. W chwili wejścia w kontakty militarne z Rzymem, czyli w IV w. pne, w toku podboju północnej Italii w III w. pne oraz zwłaszcza - w czasie walk Cezara w Galii (58-52 r. pne) kawalerzysta celtycki był uzbrojony w okrągłą lub prostokątną tarczę, nierzadko miał na głowie hełm z żelaza lub brązu, a jako broń wykorzystywał włócznie lub oszczep oraz długie, dwusieczne miecze jednoręczne. Warto dodać, że w toku zmagań z armią rzymską w I w. pne, kawaleria celtycka wykorzystywała najczęściej oszczepy. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?