FRENCH AMMUNITION CAISSON

W początkowym okresie wojen rewolucyjnej Francji (1792-1796) zorganizowany transport wojskowy we francuskiej armii albo nie istniał albo funkcjonował bardzo słabo. Zakładano bowiem, że armia będzie się żywiła kosztem kraju na terenie którego walczy. W 1796 roku powołano jednak do życia tzw. brygady woźniców (fr. charretiers), które jednak były wojskowymi tylko z nazwy, bowiem służyli w nich cywilni pracownicy, wynagradzani za swoją pracę, ale nie podlegający dyscyplinie wojskowej czy rozkazom oficerów. Co więcej, organizowały je prywatne przedsiębiorstwa (wśród których z czasem wielkie znaczenie zyskała kompania/firma Breidt), które kierowały się raczej chęcią zysku, niż poświęcaniem swych pracowników. Owe brygady składały się najczęściej z 25 wozów z 24 ludźmi jako „załogami”. Dostrzegając niedomogi tego rozwiązania Napoleon polecił w lutym 1803 roku utworzyć transport pomocniczy na szczeblu pułków, a w 1807 r. w toku kampanii na ziemiach polskiej powołał do życia pociąg transportu wojskowego (fr. train des equipages). Służba ta składała się z 8 batalionów i była już jednostką w pełni wojskową. W 1807 roku Napoleon zerwał też wszelkie kontrakty oraz umowy z prywatnymi firmami transportowymi świadczącymi usługi na potrzeby Wielkiej Armii w tym z firmą Breidt. W 1808 r. została doprecyzowana organizacja tej jednostki i skierowano do niej wybranych oficerów oraz podoficerów z jednostek kawalerii i artylerii. Z czasem pociąg transportu wojskowego rozrósł się i przekroczył liczbę 20 batalionów. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?