F ITALIAN PILOTS WW II

Włoskie siły zbrojne po raz pierwszy użyły samolotów w 1909 roku, a włoskie lotnictwo wojskowe uległo skokowemu rozwojowi w toku I wojny światowej. W 1923 roku włoskie lotnictwo stało się samodzielnym rodzajem sił zbrojnych o nazwie Regia Aeronautica. W latach 20. i 30. XX wieku kładziono na rozwój lotnictwa włoskiego spory nacisk, co doprowadziło do tego, że na początku lat 30. było ono bardzo nowoczesne i dysponowało nieźle wyszkolonymi pilotami. Jednak już bardzo dynamiczny rozwój lotnictwa w okresie 1929-1939, jak również doświadczenia wyniesione z wojny domowej w Hiszpanii (1936-1939) wymusiły zmiany we włoskim lotnictwie, które nie zostały zakończone do chwili przystąpienia Włoch do II wojny światowej. Na jej początku włoskie lotnictwo liczyło ok. 3250 samolotów, w tym ok. 1800 maszyn bojowych. Najnowocześniejszymi włoskimi myśliwcami tego czasu był Macchi MC.200 oraz Fiat G.50. Natomiast za zdecydowanie przestarzałe można uznać samoloty Fiat CR.32 oraz CR.42. Wśród samolotów bombowych należy wskazać przede wszystkim maszynę Savoia-Marchetti SM.79 czy CANT Z.1007. Lotnictwo włoskie w latach 1940-1943 walczyły przede wszystkim w basenie Morza Śródziemnego, na niebie Bałkanów oraz Afryki Północnej. Warto dodać, że Regia Aeronautica doczekała się kilku asów myśliwskich, wśród nich chociażby Leonarda Ferrulli czy Franco Bordoni-Bisleriego. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?