Bazując na doświadczeniach wyniesionych z I wojny światowej armia niemiecka przykładała w okresie międzywojennym sporą wagę do rozwoju broni maszynowej piechoty tak lekkiej, jak i ciężkiej. Efektem tych dążeń był wprowadzenie do służby w 1934 r. bardzo udanego karabinu maszynowego MG34, który zastąpił mało poręczne i znacznie cięższe karabiny MG08 czy leMG 08/15. W toku II wojny światowej wprowadzono kolejną, równie udaną, ale tańszą w produkcji konstrukcję MG42. Oba te karabiny stanowiły de facto podstawową broń maszynową niemieckiej piechoty oraz grenadierów pancernych w czasie II wojny światowej. Ich bardzo wysoka szybkostrzelność oraz wysokie parametry balistyczne, sprawiały, że były postrzegane jako podstawowa broń wsparcia na poziomie plutonu czy kompanii, a nierzadko nawet drużyny. Co ciekawe, dzięki stosunkowo niewielkiej masie można je było z powodzeniem wykorzystywać tak w natarciu, jak i obronie. Bardzo często, w toku działań bojowych, żołnierzowi odpowiedzialnemu za obsługę MG34 albo MG42 przydzielano od 2 do 3 amunicyjnych, aby zapewnić reszcie drużyny nieprzerwany ogień broni maszynowej. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?
Обязательно посетите этот сайт, там найдется много всего интересного.
