35079 "ROOSEVELT BOULEVARD" US SOLDIERS, GERMANY 1945

Pierwsze próby z wykorzystaniem jednostek powietrznodesantowych miały miejsce w amerykańskich siłach zbrojnych na początku lat 30. XX wieku, ale okazały się one niepomyślne. Dopiero wybuch II wojny światowej w Europie przyspieszył rozwój tej formacji w Stanach Zjednoczonych, a pierwszą jednostką spadochronową w dziejach US Army był jeden z plutonów 29 Regimentu Piechoty, który w 1940 roku przeszedł stosowne przeszkolenie. Jedną z najważniejszych postaci w rozwoju amerykańskich jednostek powietrznodesantowych był gen. William C. Lee, nazywany też ojcem tej formacji. W toku II wojny światowej sformowano dwie dywizje powietrznodesantowe: 82. („All American”) oraz 101. („Screaming Eagle”). Amerykańskie wojska tego typu odegrały ogromną w pierwszych dniach operacji w Normandii (czerwiec 1944 r.), ale walczyły też później w ramach operacji Market-Garden (1944 r.) czy Varsity (1945 r.).Już po pierwszych doświadczeniach wyniesionych z walk Afryce Północnej na przełomie lat 1942-1943 US Army przeprowadziła zmianę etatu amerykańskiej dywizji piechoty. Od 1943 r., etatowo każda dywizja piechoty posiadała trzy pułki piechoty, złożone z kolei z trzech batalionów piechoty. Dodatkowo w skład pułku piechoty wchodziły też inne oddziały, na przykład: kompania przeciwpancerna, kompania artylerii czy kompania sztabowa. W sumie pułk piechoty US Army liczył ok. 3100 żołnierzy. Należy też pamiętać, że w skład dywizji wchodził tez silny komponent artyleryjski złożony z czterech batalionów artylerii 3 lekkich i 1 średniego, który były najczęściej uzbrojone w haubice kal. 105 i 155 mm. Do tego dochodził jeszcze między innymi batalion inżynieryjny, kompania naprawcza, jednostka zwiadowcza czy pluton Military Police. W sumie, amerykańska dywizja piechoty od 1943 r. liczyła ok. 14.200 ludzi. Dość wyraźnie górowała artylerię nad dywizją niemiecką oraz posiadała znacznie lepsze i przede wszystkim w pełni zmotoryzowane środki transportu, co czyniło z niej wysoce mobilną formację taktyczną. Posiadała też znacznie bogatsze „indywidualne” uzbrojenie przeciwpancerne w postaci sporej liczby wyrzutni bazooka, których było ponad 500 w całej dywizji. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?