F LUFTWAFFE ACE HERMAN GRAF

Luftwaffe to niemieckie siły powietrzne, które rozpoczęto formować w lutym 1935 roku, na mocy specjalnego rozkazu nazistowskiego dyktatora Niemiec Adolfa Hitlera. Dowódcą Luftwaffe od samego jej początku, właściwie aż do końca II wojny światowej był Herman Göring. Rozwój ilościowy niemieckich sił powietrznych w okresie 1935-1939 był błyskawiczny, a na ich wyposażenie weszły wówczas maszyny, które de facto służyły aż do końca wojny, między innymi myśliwiec Me-109, bombowiec nurkujący Ju-87 Stukas czy bombowce średnie takie jak He-111 czy Ju-88. Także niektórzy niemieccy piloci zdobywali wówczas doświadczenie bojowe służąc w ramach Legionu Condor w toku wojny domowej w Hiszpanii (1936-1939). Ponadto, Luftwaffe jeszcze przed wojną była ukierunkowana w taki sposób, aby móc jak najskuteczniej wspierać działania wojsk lądowych. Odbiło się to na jej wyposażeniu, strukturze oraz organizacji, jak również na szkoleniu pilotów. Niemieckie siły powietrze z sukcesami wyszły z kampanii w Polsce, Norwegii czy we Francji, przy czym w tej ostatniej kampanii Luftwaffe poniosło stosunkowo duże straty tak w samolotach, jak i w personelu. Natomiast bardzo bolesną lekcją była Bitwa o Anglię, w toku której odniosła zdecydowaną porażką, tracąc znacznie więcej samolotów, a przede wszystkim dobrze wyszkolonych pilotów niż przeciwnik. Zupełnie nawiasem można dodać, że w toku tej bitwy jednym z lepszych pilotów myśliwskich Luftwaffe był Adolf Galland. W toku walk na froncie wschodnim (1941-1945) niemieckie siły powietrzne, zwłaszcza na początku konfliktu, dominowały jakością samolotów oraz wyszkoleniem załóg i pilotów, co przekładało się na horrendalne straty lotnictwa radzieckiego oraz prowadziło do fantastycznych wręcz wyników zestrzeleń niemieckich asów myśliwskich, takich jak np. Hermann Graf czy Walter Nowotny. Jednak w latach 1942-1943 szala zwycięstwa w wojnie powietrznej nad Europą zaczęła się wychylać w stronę lotnictwa radzieckiego oraz przede wszystkim alianckiego, które dzięki takim maszynom jak najnowsze wersje Spitfire’a czy P-51 Mustang, zadawała niemieckiej Luftwaffe coraz większe straty, także w toku walk nad Niemcami i w toku bombardowań strategicznych. Nawet dążenie Luftwaffe do wykonania skoku jakościowego poprzez wprowadzenie do linii maszyn odrzutowych, takich jak np. Me-262 czy Ar-234 w latach 1944-1945 nie przyniosło efektu, a coraz gorzej wyszkoleni piloci niemieccy, ponosili coraz wyższe straty w starciu z maszynami alianckimi. Przyjmuje się, że od początku wojny do stycznia 1945 r. straty personelu Luftwaffe wyniosły ok. 140 tys. osób zabitych oraz ok. 155 tys. osób zaginionych.Hermann Graf urodził się 24 października 1912 r., a zmarł w 11 kwietnia 1988 roku. Był jednym z najsłynniejszych niemieckich pilotów myśliwskich i asem myśliwym z 212 potwierdzonymi zestrzeleniami. Przed wstąpieniem do Luftwaffe był piłkarzem oraz pilotem szybowcowym. Do niemieckich sił powietrznych dołączył w 1936 roku. Początkowo służył jako pilot w jednostce transportowej, ale szybko (maj 1939 r.) został przeniesiony do lotnictwa myśliwskiego do jednostki Jagdgeschwader 51 (JG 51). Co ciekawe jednak i co może zaskakiwać nie wziął właściwie udziału ani w kampanii wrześniowej (1939), ani w toku kampanii francuskiej (1940)! Kariera Hermanna Grafa jako świetnego pilota myśliwskiego rozpoczęła się dopiero wraz z operacją Barbarossa, czyli niemiecką inwazją na ZSRR w dniu 22 czerwca 1941 roku. Do stycznia 1942 r. odniósł na froncie wschodnim 45 zwycięstw powietrznych, a do końca października tego samego roku liczba ta wzrosła do 200 zestrzeleń! Za te osiągnięcia Hermann Graf został udekorowany Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami. Ogłoszony przez nazistowską propagandę bohaterem narodowym został przeniesiony do jednostki szkoleniowej, ale pod koniec 1943 r. wrócił do czynnej służby został dołączony do JG 50, która miała zwalczać brytyjskie Mosquito. Przeżył II wojnę światową i choć poddał się armii amerykańskiej, został przekazany Sowietom. Przebywał w radzieckiej niewoli do 1949 roku, kiedy to powrócił do RFN. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?