WIEŻA H.POELZIGA GÓRNICZA BASZTOWA WIEŻA WYCIĄGOWA Z 1908R.- KWK "POLSKA"

Wieża górnicza H. Poelziga oraz wieża basztowa zostały wzniesione na terenie Kopalni Węgla Kamiennego Polska, która wcześniej nosiła nazwę Niemcy oraz Deutschland. Owa kopalnia powstała w 1873 roku z połączenia kilku pól górniczych na terenie dzisiejszego miasta Świętochłowice (woj. śląskie), a jej pierwszym właścicielem był śląski magnat przemysłowy Guido Henckel von Donnersmarck, który nawiasem był baronem i hrabią Cesarstwa Niemieckiego. Oficjalna nazwa kopalni do 1922 r. to Deutschland, później (do 1937 r.) Niemcy, a wreszcie od 1937 roku Polska. Po II wojnie światowej kopalnia funkcjonowała nadal, a w 1972 r. została połączona z kopalnia Prezydent, zachowując jednak swoja nazwę z 1937 roku. Kopalnia funkcjonowała do końca lat 90. XX wieku, a jej oficjalne zamknięcie nastąpiło w 2000 roku. Zabytkami po tej kopalni są odrestaurowane wieże szybowe I oraz II, zwane wieżą basztową oraz wieżą H. Poelziga, które zostały wzniesione w latach 1884-1887. Ich zadaniem była obsługa poziomów kopalni znajdujących się 180 oraz 225 metrów pod ziemią. Wieża numer I cechuje się stalową konstrukcją i posiada cztery kondygnacje. Ostatnia z nich jest „nadwieszona” i to w niej umieszczono maszynę wyciągową. W drugiej wieży zastosowano także konstrukcję stalową, ale kozłową. Posadowiono ją na czterech podporach ustawionych pod kątem, co jest raczej rzadko spotykany na terenie Górnego Śląska. Obecnie obie wieże znajdują się na Szlaku Zabytków Techniki.