WWI FRENCH ARTILLERY CREW

Francuska artyleria w chwili wybuchu I wojny światowej składała się z 62 pułków artylerii polowej, które posiadały na wyposażenie świetne armaty Cannon de 75 mle 1897 kal. 75 mm i które były przedzielane do jednostek piechoty oraz kawalerii. Nadto artyleria francuska składała się z 2 pułków artylerii górskiej uzbrojonych w armaty transportowane na mułach, 5 pułków artylerii ciężkiej wyposażonych w działa kal. 120 i 155 mm, 9 pułków tzw. artylerii oblężniczej oraz ok. 30-40 baterii artylerii stacjonującej w koloniach. Już ten pobieżny rzut oka na artylerię francuską z 1914 r. wskazuje na dominację artylerii lekkiej, wysoce mobilnej, która miała zapewniać bezpośrednie wsparcie własnej piechocie. Taka struktura francuskiej artylerii wynikała rzecz jasna z założeń doktryny francuskiej, która przed 1914 r. stawiała zdecydowanie na „ofensywę za wszelką cenę” (fr. offensive outrance). Doświadczenia wojny okopowej frontu zachodniego doprowadziły jednak nie tylko do ilościowego, ale też jakościowego rozwoju artylerii francuskiej. Położono nacisk na rozwój artylerii ciężkiej (o kalibrach od 120 mm w górę) oraz tworzenie dział i moździerzy dostosowanych do walk okopowych. Zaowocowało to między innymi opracowaniem lub poszerzeniem produkcji takich broni jak: Cannon de 155 C mle 1917 czy Cannon de Infanterie de 37 Mle 1916. Dążono tez do wprowadzenia w praktyce zasady, iż „artyleria zdobywa, a piechota zajmuje”. W chwili zakończenia I wojny światowej, francuska artyleria była bez wątpienia jedną z najlepszych i najnowocześniejszych na świecie. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?