U.S.S. DALLAS VS TYPHOON

Typhoon to radzieckie, a później rosyjskie, okręty podwodne o napędzie atomowym nosiciele rakietowych pocisków balistycznych (SSBN), które były budowane najpewniej w latach 1980-1993 w stoczni w mieście Siewierodwińsk. Szacuje się, że powstało jedynie sześć jednostek tej klasy. Długość okrętu klasy Typhoon wynosi 172 m, szerokość aż 24 m, a wyporność podwodna dochodzi najpewniej do ok. 26.500 ton. Ta ostatnia wartość budzi jednak do dzisiaj spore kontrowersje i można spotkać także inne, znacznie wyższe dane. Maksymalna prędkość podwodna to ok. 24-25 węzłów. Główne uzbrojenie jednostek tej klasy stanowiło 20 wyrzutni dla rakiet balistycznych SS-N-20 (R-39) oraz 6 wyrzutni torpedowych kal. 650 mm i 533 mm. Okręty typu Typhoon (projekt 941) zostały skonstruowane jako całkowicie nowa konstrukcja, mająca uzupełnić w linii jednostki klas Delta III i Delta IV. O wyjątkowości jednostek tego typu świadczy ich wielkość, a zwłaszcza szerokość, która czyni z nich największe, kiedykolwiek zbudowane okręty podwodne na świecie. Awangardowa jest również ich konstrukcja, która oparta jest na układzie wielokadłubowym, z dwoma równoległymi kadłubami sztywnymi, powiększonymi o obudowę kadłuba zewnętrznego. Dzięki takiemu rozwiązaniu okręty klasy Typhoon posiadają świetny zapas pływalności sięgający ok. 45% wyporności. Posiadają też rakiety balistyczne umieszczone z przodu, przed kioskiem, co jest również rozwiązaniem rzadko spotykanym. Przy ich budowie zadbano również o ich bardzo staranne wyciszenie (włącznie z zastosowaniem płytek powłoki anechoicznej), wysoki komfort pracy załogi oraz możliwości operowanie z akwenów o grubej warstwie paku lodowego. W chwili obecnej, wsłużbie marynarki wojennej Federacji Rosyjskiej pozostaje tylko jedna jednostka tego typu o nazwie „Dymitr Doński” (TK-208). Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?