MINI ARMOR COLLECTION (SET OF TEN KITS)

Jagdtiger był niemieckim, ciężkim niszczycielem czołgów z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy pojazdu powstały w 1943 roku, a produkcja seryjna trwała w okresie 1944-1945, kończąc się wytworzeniem jedynie 88 wozów. Jagdtiger był napędzany pojedynczym silnikiem Maybach HL 230 P30 o mocy 700 KM. Jego uzbrojenie podstawowe stanowiła potężna armata PaK 44 L/55 kal. 128 mm oraz 1 karabin maszynowy MG34 lub MG 42 kal. 7,92 mm. Jagdtiger powstał w zakładach Henschel w związku ze zleceniem przez Urząd Uzbrojenia Rzeszy z sierpnia 1943 roku na pojazd mogący być uzbrojony w nową armatę kal. 128 mm. Nowy pojazd oparto o zmodyfikowane podwozie czołgu Pzkpfw VI Ausf. B (Tiger II). Ostatecznie powstał najcięższy pojazd pancerny II wojny światowej o masie aż 75 ton, z uzbrojeniem mogącym niszczyć nieprzyjacielskie czołgi na dystansie nawet 3500-4000 metrów oraz świetnie opancerzony. Jednocześnie cechował się fatalną manewrowością, bardzo niską prędkością maksymalną, zdecydowanie za słabym silnikiem i wysoką podatnością na usterki zwłaszcza skrzyni biegów. Niszczyciele czołgów Jagdtiger służyły w dwóch batalionach ciężkich niszczycieli czołgów o numerach: 512 i 653, od września 1944 roku, walcząc przede wszystkim na froncie zachodnim.PzKpfw IV (Panzerkampfwagen IV) był niemieckim czołgiem średnim z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy pojazdu powstały w 1936 roku, a produkcja seryjna trwała w okresie 1938-1945, kończąc się wytworzeniem ok. 8600 wozów. Czołg w wersji D był napędzany pojedynczym silnikiem Maybach HL 120 TRM o mocy 300 KM. Jego uzbrojenie stanowiła 1 armata KwK 37 L/24 kal. 75 mm oraz 2 karabiny maszynowe MG 34 kal. 7,92 mm. PzKpfw IV powstał w wyniku konkursu ogłoszonego pod koniec 1934 roku przez niemiecki Departament Uzbrojenia na czołg średni o masie do 18 ton uzbrojonego w armatę kal. 75 mm. W rzeczonym konkursie wygrała firma Krupp, której pojazd skierowano do produkcji seryjnej jak się miało okazać był to pojazd, który można śmiało nazwać „koniem roboczym” niemieckich wojsk pancernych w okresie II wojny światowej oraz jednym z najintensywniej rozwijanych i modernizowanych czołgów Wehrmachtu. W toku produkcji powstały liczne warianty PzKpfw IV. Chronologicznie pierwszą była wersja A, która była uzbrojona w krótkolufową armatę kal. 75 mm oraz posiadała silnik o mocy jedynie 230 KM. Szybko jednak pojawiły się wersje B i C w których dokonano kilku istotnych zmian: przede wszystkim zastosowano mocniejsze silniki (o mocy 265 KM w wersji B i Maybach HL 120 TRM o mocy 300 KM w wersji C który był montowany w PzKpfw IV aż do 1945 roku), poprawiono też opancerzenie całego wozu. Prawdziwą rewolucją okazały się wersje F1 i F2, w których zwiększono pancerz czołowy do 60 mm, a uzbrojenie główne zmieniono na świetną, długolufową armatę KwK 40 L/43 kal. 75 mm, która pozwalała im w 1942 i 1943 roku zwalczać każdy czołg aliancki czy sowiecki. Najliczniej produkowanymi wersjami PzKpfw IV okazały się wersje G, H i J, które były bardzo podobne do wersji F1 oraz F2. Uzbrojenie główne nie uległo zasadniczym zmianom (nadal była to armata KwK 40), podobnie jak silnik i podwozie. Nieznacznie natomiast wzmocniono opancerzenie, a od początku 1943 roku montowano na nich ekrany pancerne (Schurzen). Na podwoziu czołgu PzKpfw IV powstały liczne inne pojazdy, jak na przykład działo szturmowe StuG IV, niszczyciel czołgów Nashorn czy samobieżne działko przeciwlotnicze Wirbelwind. Czołgi PzKpfw IV były używane na niemal wszystkich frontach II wojny światowej od kampanii wrześniowej w 1939 roku, przez kampanię we Francji w 1940, operacje Barbarossa i Tajfun w 1941 roku, bitwę na Łuku Kurskim w 1943 r., po ostatnie operacje armii niemieckiej przeciwko ZSRR i aliantom zachodnim w okresie 1944-1945.Pz.Kpfw VI (Sd.Kfz.181) Tiger to niemiecki czołg ciężki z okresu II wojny œwiatowej, będšcy jednym z najsłynniejszych pojazdów bojowych tego czasu. Dowództwo niemieckiej Panzerwaffe nosiło się z pomysłem stworzenia czołgu ciężkiego już od poczštku wojny, jednak pierwsze próby w postaci czołgu wielowiekowego Neubaufahrzeuge okazały się niepowodzeniem. W 1939 i 1940 prowadzono je nieefektywnie, jednak po starciu na froncie wschodnim z T-34 i KW-1 prace nad nowym czołgiem ciężkim przyspieszyły. 20 kwietnia 1942 roku, prototyp nowego czołgu, pod oznaczeniem VK 4501 (H), przeszedł próby poligonowe w obecnoœci Adolfa Hitlera i krótko póŸniej został skierowany do produkcji seryjnej. Pierwsze wersje produkcyjne były oznaczone jako Pz.Kpfw VI Ausf.H1 (póŸniej Ausf.E). W toku produkcji w latach 1942-1945 czołg był systematycznie modyfikowany poprzez np. dodanie filtrów przeciwpyłowych Feifell, inne umieszczenie reflektorów, modernizację sprzętu optycznego, zmiany wieżyczce dowódcy itp. Napęd zapewniał gaŸnikowy silnik 12-cylindrowy Maybach HL230 P45 o mocy 700 KM. Czołg Pz.Kpfw VI, chociaż nie posiadał tak wyprofilowanego przedniego kadłuba jak T-34 czy Pantera, był pojazdem potężnie opancerzonym (przedni pancerz do 120mm), uzbrojonym w bardzo skutecznš armatę KwK 36 L/56 kal.88mm, który zdobył sobie sławę najskuteczniejszego czołgu II wojny œwiatowej. Był pojazdem zdecydowanie lepszym od alianckich M4 czy Churchill’a oraz sowieckiego T-34/76. Mógł także swobodnie podjšć walkę z IS-2 czy M-26, przewyższajšc je skutecznoœciš głównego uzbrojenia. Z drugiej strony Pz.Kpfw VI posiadał wady-przede wszystkim był niesamowicie czasochłonny w produkcji oraz posiadał bardzo skomplikowane zawieszenie. W póŸniejszym okresie wojny także jakoœć pancerza Tygrysa się pogorszyła co wynikało z braku dostępu niemieckiej gospodarki do złóż molibdenu. Pomimo tych wad, Tygrys na polach bitew okazał się broniš nad wyraz skutecznš. Z powodzeniem walczył w Tunezji, na Łuku kurskim, w Normandii i na froncie wschodnim. Dane techniczne: długoœć (z lufš): 8,45m, szerokoœć: 3,7m, wysokoœć: 2,93m, moc silnika: 700KM, masa: 56,9 t, zasięg (po drodze): 100km, prędkoœć maksymalna (po drodze): 38km/h, uzbrojenie: 1 armata KwK 36 L/56 kal. 88 mm, 3 karabiny maszynowe MG 34 kal. 7,92 mm. PzKpfw VI Ausf. B Tiger II lub potocznie Konigstiger (pol. tygrys królewski) był niemieckim czołgiem ciężkim z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy pojazdu powstały w 1943 roku, a produkcja seryjna trwała w latach 1944-1945, kończąc się wytworzeniem 487 wozów. Tiger II był napędzany pojedynczym silnikiem Maybach HL 230 P30 o mocy 700 KM. Jego uzbrojenie stanowiła 1 armata PaK 43 L/71 kal. 88 mm oraz 2 karabiny maszynowe MG34 kal. 7,92 mm. PzKpfw VI Ausf. B Tiger II powstał w związku ze zleceniem przez Alberta Speera w styczniu 1943 roku zakładom Henschel i Porsche projektu nowego czołgu ciężkiego dla niemieckich sił zbrojnych. Pierwsze prototypy były gotowe do października tego roku, a do produkcji seryjnej wszedł wóz zaprojektowany w firmie Henschel, przy czym 50 sztuk nowego czołgu miało posiadać wieżę projektu firmy Porsche („tzw. wieża Porsche”). Tygrys królewski posiadał świetne działo przeciwpancerne, zdolne zniszczyć każdy ówczesny pojazd pancerny Armii Czerwonej czy Aliantów na dystansie 1500-2000 m. Był również bardzo dobrze opancerzony, a jego pancerz był starannie wyprofilowany. De facto nowy niemiecki czołg był nieosiągalny dla większości pojazdów wroga na dystansie powyżej 1000-1200 m. Niewątpliwie jednak Tiger II miał liczne wady: przede wszystkim zdecydowanie za słaby silnik, który był ten sam co w o 11 ton lżejszym Tiger I. Szwankowała też skrzynia biegów oraz cały system przeniesienia napędu, który był szalenie awaryjny i podatny na usterki. Tiger II był również niesamowicie czasochłonny i kosztowny w produkcji, co biorąc pod uwagę trudną sytuację Niemiec na frontach w okresie 1944-1945, też stanowiło spory minus. Tygrys królewski przeszedł swój chrzest bojowy w toku operacji w Normandii w lecie 1944 roku w ramach: 503. Batalionu Czołgów Ciężkich i 101. Batalionu Czołgów Ciężkich SS. Później, jednostki wyposażone w te czołgi walczyły również na froncie wschodnim w okresie 1944-1945, a chyba największa ilość czołgów Tiger II w toku jednej operacji została wykorzystana w ofensywie w Ardenach na przełomie lat 1944-1945. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?