Armia francuska w chwili rozpoczęcia I wojny światowej, w sierpniu 1914 roku była postrzegana jako jedna z największych i najnowocześniejszych w Europie. Armia ta pałała również żądzą odwetu za klęski poniesione z rąk pruskich w latach 1870-1871. Podstawowym, liczebnie największym, rodzajem sił zbrojnych była piechota. Na stopie pokojowej w 1913 r. liczyła ona 173 pułki liniowe oraz dalsze pułki np. żuawów czy piechoty górskiej. Po mobilizacji z 1914 r. ilość żołnierzy piechoty zdecydowanie wzrosła. W 1914 r. przeciętny francuski piechur (fr. poillou) był uzbrojony w karabin Lebel Mle1886, zmodernizowany w 1893 roku. Jako podstawowy karabin maszynowy wykorzystywano wadliwy karabin Saint Etienne Mle 1907. Mundur francuskiego piechura nie przystawał do standardów ówczesnego pola walki i składał się z niebieskiego kepi, grantowego płaszcza (zaprojektowanego jeszcze 1877 r.) oraz z czerwonych spodniach! W toku pierwszych miesięcy I wojny światowej zdano sobie z tego bardzo szybko sprawę i w efekcie francuski piechur w 1916 r. posiadał już żelazny hełm typu M15 Adrian, szare bryczesy oraz niestety jasnoniebieską kurtkę mundurową, która miała zlewać się z poranną mgłą. Otrzymał też maskę przeciwgazową czy granaty ręczne. W chwili zakończenia wojny w 1918 r. jego uzbrojenie i wyposażenie odbiegało i często przewyższało to, zastosowane w 1914 roku. Stosowano też już inną taktykę walki, kładąc znaczny nacisk na wykorzystanie artylerii ciężkiej na polu walki. Co oprócz modelu będę potrzebować do jego sklejenia?
Данные о товаре взяты с сайта
super-hobby.com
Обязательно посетите этот сайт, там найдется много всего интересного.